Agresja

Problem przejawiania agresji w wyniku stosowania określonego stylu wychowania przez rodziców jest problemem poruszanym w wielu artykułach. Wyniki niektórych badań wskazują na częstsze przejawy zachowań agresywnych u chłopców (Walęcka-Matyja, 2013), (Knopp, Pudzianowska-Śliwka, 2014), inne natomiast wskazują na częstsze przejawy zachowań agresywnych u dziewcząt (Liberska, Farnicka, 2015), (Liberska, Matuszewska, 2007). W literaturze odnajdziemy także artykuły, w których rezultaty przeprowadzonych badań nie wskazują na wyraźną różnicę w poziomie agresji między dziewczętami i chłopcami, jednak między płciami występuje zróżnicowanie rodzajów agresji (Jankowska, 2020). Niektóre badania dotyczyły wpływu stylów wychowania w rodzinie na zachowania agresywne w stosunkach interpersonalnych (Walęcka-Matyja, 2013) oraz na aprobatę agresji interpersonalnej (Dominiak-Kochanek, Frączek, Konopka, 2012). W literaturze można również odnaleźć artykuły dotyczące wpływu środowiska rodzinnego na rozwijanie się zachowań agresywnych u dzieci (Knopp, Pudzianowska-Śliwka, 2014), (Jankowska, 2020), a także dotyczące zależności między postawami rodzicielskimi w domu pochodzenia, a zachowaniami agresywnymi młodzieży (Liberska, Farnicka, 2015).

Wyniki niektórych badań wskazują, iż nie stwierdzono różnic w stylach wychowawczych kierowanych przez rodziców do dziewcząt i chłopców (Walęcka-Matyja, 2013), inne natomiast wskazywały, że w doświadczeniu kobiet, w porównaniu z mężczyznami przeważa styl demokratyczny. Mężczyźni relacjonują więcej doświadczeń składających się na styl autokratyczny i liberalno niekochający (Dominiak-Kochanek, Frączek, Konopka, 2012), (Knopp, Pudzianowska-Śliwka, 2014). Dodatkowo wykazano odmienność stylów wychowania w preferencji matek i ojców. Styl wychowania matek przez większość badanych został określony jako demokratyczny, a ojców jako liberalno-niekochający (Walęcka-Matyja, 2013).

Wykazano, iż dla kobiet agresja jest przejawem deficytów w samokontroli (Dominiak-Kochanek, Frączek, Konopka, 2012), (Liberska, Farnicka, 2015), podczas gdy mężczyźni postrzegają agresję jako sposób na kontrolę otoczenia (Dominiak-Kochanek, Frączek, Konopka, 2012). W kontekście natężenia zachowań agresywnych, część badań wskazywała na wyższe natężenie u mężczyzn (Knopp, Pudzianowska-Śliwka, 2014), inne na wyższe natężenie u kobiet (Liberska, Matuszewska, 2007), a jeszcze inne na jednakowe natężenie zachowań agresywnych u kobiet i mężczyzn (Liberska, Farnicka, 2015).

Jeśli chodzi z kolei o przejawianie agresji fizycznej, to niektóre badania wykazały wyższe nasilenie agresji fizycznej przez chłopców (Dominiak-Kochanek, Frączek, Konopka, 2012), (Liberska, Matuszewska, 2007), a inne na wyższe nasilenie agresji fizycznej u kobiet (Liberska, Farnicka, 2015).